شمــــا

وشمًــــا إذ رأت عينى
بهاءا فى محيــــــاها
طربت وهزنى شجـــــن
إذا ما فاض ريــاها
وبــات القلب فى شغف
يمنينى بلقيــــــاها
فشما فى الهـــوى أملٌ
إذا ماالشوق ناداها
وما بالعين من لهـــف
لشما قـــــد تولاها
هى الحسنـاء إذ خطرت
ببالٍ بـــات يهواها
هى الأنسانةاجتمعــت
لها الأوصـــاف أحلاها
ودار الحى ديــــرتها
وفى جفنيا سكنـــاها
وإنى فى هــــــوى شما
لثمت متيمـــا فاها
وقد أنسيت من طــربٍ
حســـــان الحىٍ إلاها

على العسال